“Zırpı-zırpı bığıburmalar səslərini dəyişib nazik səslə cüyüldəyirdilər...”

Sovet vaxtı ən arzuolunmaz qonaq “işıqpulu” yığanlar idi, indiyə baxmayın. Onlar yalnız sayğaca baxıb pul yığmırdılar, həm də nəzarətçi kimi çıxış edirdilər, hər gün çıxırdılar ova ki, görək o “şotçik”ə kim müdaxilə edib vətəndaş borcundan yayınır. Niyə? Çünki sovet dövründə özünə hörmət edən hər bir kəs vətəndaş borcu kimi müxtəlif yollarla işıq pulunu azaltmağı sayırdı, bunu etməyənə pis baxırdılar el arasında, nə gizlədim. Kimi altına maqnit qoyurdu ki, fırlanmasın, kimi təpəsinə qapaz vurub susdururdu, amma ən populyar, ən rahat və ən qlamur yol sayğacın içinə fotoplyonka soxmaq idi, üzr istəyirəm o adı bədnam sözə görə. Belə yavaş-yavaş qırağından sürüşdürürdün plyonkanı içəri, plyonka gedib dirənirdi fırlanan halqaya və onu dayandırırdı. The end, finita lə kamediya.

Bu “vətənə xəyanət hadisəsi”ni yerində tutan nəzarətçi yer kürəsinin ən xoşbəxt adamı sayılırdı rəsmi olaraq, elə sevinirdi, inanın heç içkili sürücü görən QAİ belə sevinmirdi, ən yağlı müştəri hesab olunurdu tutulan bədbəxt. Çünki “xalq düşməni”ni həm böyük cərimə gözləyirdi, həm də işinə yazsaydılar olurdu biabır, töhmət, qazetdə məqalə, partiyadan xaric-filan, kak budta nə edib. Məcbur olurdun korrupsiyaya dəstək olasan, bir ağlaşma qurulurdu rüşvətə verilən hər qəpiyə görə ki, gəl görəsən, amma görməsən, yaxşıdır. Ona görə qapının zəngi basılanda evdəkilərin canına vəlvələ düşürdü ki, bircə bu mərdimazar olmasın.

Tez bütün işıqlar söndürürdü, televizorun xodu alınırdı, pıçapıçla ki, guya evdə heç kim yoxdur, xəlvəti qlazoka yaxınlaşıb baxırdılar.

Düzdür, hərdən çağırılmamış gestapo içəridə səsləri eşidirdi və başlayırdı qapını döyəcləməyə ki, açın, indi polis çağıracam, əl qatırdı özünə, amma bunun da yolu var idi.

Zırpı-zırpı bığıburmalar səslərini dəyişib nazik səslə cüyüldəyirdilər: Papaa evdə yoxdur ee, əmi can". Oy, ən məzəlisi isə təcrübəli nəzarətçi olanda başlayırdı, tuturdu pezəvəngi sorğu-suala, sledovatel xrenov. Ki, bəs hardadır papan, nə vaxt gələcək, sənin neçə yaşın var, o da təhlükəni dərhal duyub tuz kozırı atırdı ortalığa - “Əmi can, mən danışa bilmirəm eee, pipişim vaar". Və bununla da söhbət bitirdi vətəndaşın xeyrinə, yağlı nöqtə, uşaqlara işgəncə vermək ittihamı çox ciddi idi o vaxtlar.

Yəni dediyim odur ki, həyat bumeranqdır. O vaxtlar biz işıqçılara kələk gəlib ciblərinə girirdik, indi onlar bizdən heyiflərini çıxırlar, amma sözüm onda yox.

Nəyi soruşacağdım, o düz söhbətdir ki, Bakı - Gəncə qatarını artıq pas bağlayıb?

Azər Qərib

Tarix: 11 Sentyabr 2021, 17:02

Xəbər lenti